Echo's | Kijken en zien

De werkelijkheid wordt verre van altijd waargenomen zoals ze feitelijk is. We kijken en zien door vormende en vervormende lenzen. De vensters en kaders van onze kennis, ervaring(en), overtuigingen, verwachtingen, neigingen, vooroordelen, tendensen - onze denkkaders zijn cultureel en individueel begrensd. Onze vensters zijn getralied.

Hetzelfde geldt voor

      - ons denken en zijn

      - aanvaarding of afwijzing van wat zich aandient

      - onze omgang met dingen en mensen

Bijna onmerkbaar zijn we steeds weer op zoek naar bevestiging, bekrachtiging van wat we al denken en zijn – of denken te zijn. Een beetje zoals de algoritmen van Google en Facebook, die je vooral aanbieden wat aansluit bij je interesses en voorkeuren. Alsof je in een echokamer zit. Je hoort, ziet en denkt vooral dat waarmee je instemt.

 

 

 

Slotwoorden van mijn lezing 'Kijken en zien' (Antwerpen, 6 december 2016)